رویکرد نوه به بحث شناخت برای بسیاری می تواند عصبانی کننده باشد. چون لاجرم تفاوت های بدنی را به میان می آورد و این تفاوت ها را باعث تفاوتهایی در شناخت می کند. کسی که هر روز باشگاه می رود و کراتین مصرف می کند و تستسترون می زند و بدنش را ور می آورد طوری که مجبور است گشاد گشاد گام بردارد و دستهایش را دور از پهلوهایش تاب دهد نمی تواند مثل انسانی که قفسه سینه مقعری دارد و انگشتانش حتا نمی توانند در یک نوشابه خانواده را بپیچانند و باز کنند، ادراک زیبایی شناسانه از جهان داشته باشد.
اگر به نظریه آلوا نوه تمایل داشته باشیم یا به بصیرتهای آن مجهز شویم دیگر نیازی نیست رزومه طرف را ببینیم یا وقتمان را برای شنیدن اظهارات او صرف کنیم. همین که بدنش را ببینیم و از روی حرکاتش قدرت و حساسیت و دامنه لامسه اش را تخمین بزنیم، برای پی بردن به نحوه ادراک و هوش او کافی است. دستها می تواند به ما بگوید شخص با شیئی چارگوش به اسم کتاب در آشتی است یا در ستیز. بدن به ما می گوید آیا شخص دشمن «مفهوم» است یا نه. بدن می تواند بگوید که آیا تنها برای مادر شدن و ویرانی های مادرانه، ساخته شده و حضورش در عالم ادبیات نچسب می زند یا نه. بدن می تواند به ما بگوید شخص «زمان» را چه گونه تجربه می کند. و با فهم دریافت او از زمان می توان به همه چیز، از جمله اینکه او با ادبیات بیگانه است یا نیست پی برد.
م.ک
رویای بیداری...برچسب : actionism,activism,actionism art,activism definition,activism synonym,activism quotes,activism jobs,activism examples,activismo sin dientes,activism defense, نویسنده : daytimedreamo بازدید : 118