نویسندگی

در یک قهوه خانه که مدیرش یک جانباز است و دو دست ندارد نشسته ایم. به دوستم میگویم "فهمیده ام نویسندگی فقط یک چیز است و رمان فقط یک حالت دارد."

دوستم چشمش برق میزند. "خوب؟"

ادامه میدهم "یا کسی آن یک چیز را دارد یا نه. این همه تنوع, توهم بود."

میگوید "حرف سنگینی است."

م.ک

رویای بیداری...