پرونده سوگواری برای شوالیه ها

در آخرین شماره ماهنامه تجربه یک پرونده در مورد "سوگواری برای شوالیه ها" کار شده. دست دوستان تجربه درد نکند. مهدی یزدانی خرم و علیرضا غلامی و حمید نورشمسی. به جای مصاحبه که سالهاست انجام نداده ام اجازه دادند خودم یک شرح احوال بنویسم از اینکه چه شد این رمان را نوشتم. یوسف انصاری یک مقاله دلنشین نوشته در مورد من. به گمانم مقاله اش مرا رصد کرده از ابتدای شروعم به نوشتن داستان تا کتاب "سمت کالسکه". در این گمانه زنی ممکن است اشتباه کرده باشم. با اینکه ستایشم کرده اما خواندنش, تنهایی ام را به من یادآوری کرد و همچنین اینکه یک دوره چهارده ساله از نوشتن در من تمام شده. یوسف انصاری از مفهوم مهمِ "مراقبت" از نویسنده حرف زده و نقل قولی از مرحوم ابوالحسن نجفی در مورد اولین کتابم را شاهد آورده. اما به نظر او من به لطف جریان گریزی ام و به مرحمت تنهایی ام توانسته ام از گرفتاری های این پانزده سال عبور کنم. چه خوب و به نظر لطف مرا دیده. الهامه کاغذچی یادداشتی بر سوگواری نوشته است. گویا تلاش کرده ماجرا را نمادین ببیند ولی برخی اشاراتش مبتلا به تداعی های ذهن خودش است و چندان دقیق نیست. 

م.ک

برچسب‌ها: سوگواری برای شوالیه ها رویای بیداری...